Znajdziecie tu opisy wszystkich bruśnieńskich kamiennych krzyży przydrożnych, historię kamieniarki bruśnieńskiej i aktualne informacje związane z nimi.
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Brak inskrypcji. W górnej części cokołu znajdziemy miejsce w wnęką, gdzie znajduje się płaskorzeźba modlącej się postaci. Oryginalny krzyżyk wieńczący uległ zniszczeniu, jego elementy leżą obok podstawy. Obecnie zamontowany jest betonowy zamiennik.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Brak inskrypcji, wyryta jest tylko na cokole data „1874”. W tym przypadku jest to klasyczne rozwiązanie, gdzie cokół kamienny był przygotowywany pod żeliwny krzyż. Możliwe są dwa rozwiązania powstania takiego krzyża. Albo fundator sam kupował żeliwny krzyż na jarmarku i jechał z nim do Starego Brusna złożyć zamówienie na kamienny cokół pod niego, albo kamieniarze sami kupowali żeliwne krzyże i proponowali tego typu produkty nabywcom, na przykład wystawiając je na swoich podwórzach, czy na jarmarku.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Inskrypcja: „Na pamiątkę różańcowych kółek ze wsi Jezierna. r 1932”.
Na dole pierwszej podstawy jest obity element, możliwe, że był tam podpis kamieniarza, zapewne kogoś z rodziny Lubyckich. Krzyż jest reprezentantem nowszych wzorów w kamieniarce bruśnieńskiej, gdzie widać próbę naśladowania faktury kory drzewa. Kamień jest w tym przypadku ciemniejszy, można odnieść wrażenie że pochodzi z kamieniołomów józefowskich. Jednakże taka barwa może się też pokazać przez środki konserwujące. W tym przypadku widać, że krzyż był gruntownie odczyszczany z farby i poddawany konserwacji.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Inskrypcja jest praktycznie całkowicie zerodowana. Na górze tablicy inskrypcyjnej znajdziemy szczątki napisu, który po przetłumaczeniu z ukraińskiego brzmi: „Święty krzyż st…”.
Prawdopodobnie inskrypcja miała klasyczną budowę, w tym przypadku, zamiast „ten krzyż”, mamy „Święty krzyż”, dalej powinno być, że postawiła go jakaś osoba, w danym roku. Krzyż na ramionach ozdobiony jest wypukłymi kwiatkami, na środku mamy ludową płaskorzeźbę Chrystusa ukrzyżowanego.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Brak inskrypcji. Na środku krzyża wyryty jest głęboki krzyżyk. Jest to jeden z najstarszych wzorów kamiennego krzyża przydrożnego, który pojawia się w okolicach 1860 roku.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Inskrypcja jest zamalowana, ale bardzo prawdopodobne jest, że znajduje się tam formułka: „Zbaw Panie lud Twój, i błogosław dziedzictwu Twemu”.
Na krzyżu znajdziemy tylko prostą ludową płaskorzeźbę Chrystusa ukrzyżowanego. Jest to starszy typ kamiennych krzyży przydrożnych z okolicy 1870 roku.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Inskrypcja: „Fundator A.A EK 1898 r”.
W miejscu, gdzie zazwyczaj jest tablica inskrypcyjna, znajduje się wnęka z płaskorzeźbą modlącej się postaci. Krzyżyk wieńczący, oprócz ludowej płaskorzeźby ukrzyżowanego Chrystusa, ma tylko wyryty titulus. Krzyżyk ma dość długą belkę, można odnieść wrażenie, że pierwotnym zamysłem rzeźbiarza było umieszczenie dwóch Maryjek pod krzyżem, być może coś nie udało się w rzeźbie i zostały usunięte.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Inskrypcja: „Na cześć i chwałę Boga, postawiła Huta Stara”.
Krzyżyk wieńczący cokół ozdobiony jest na górnej części belki krzyża wklęsłą gwiazdką. Po inskrypcji możemy się zorientować, że krzyż postawiono staraniem lokalnej społeczności. Obecnie wieś nazywa ie Huta Szumy, ale wcześniej nosiła nazwę Huta Stara, dlatego że była w tym rejonie huta szkła.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Brak inskrypcji. Zamiast tablicy inskrypcyjnej mamy wnękę z płaskorzeźbą modlącej się postaci. Na górnej części belki krzyża wypukła gwiazdka. Na krzyżu ludowa płaskorzeźba Chrystusa ukrzyżowanego.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Inskrypcja po przetłumaczeniu z ukraińskiego: „Tego krzyża fundator Piotr Krupa i żona Paraskiewa, swoim kosztem, swoim sprawom, dnia 31 maja RB 1864”.
Tłumaczenie inskrypcji jest w tym przypadku próbą odszyfrowania, bowiem litery są niewyraźne. Imię „Piotr” jest interpretacją zapisu, można tam odnieść wrażenie, że imię zostało źle napisane. Ramiona krzyża ozdobione są literami IX, na krzyżu ludowa płaskorzeźba Chrystusa ukrzyżowanego.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Inskrypcja po przetłumaczeniu z ukraińskiego: „Na chwałę Bożą. Michajło i Anna Krupa. 1927”
Cokół zwieńczony jest figurą Maryi, która nie ma głowy, została ona zastąpiona prowizorycznie betonowym krążkiem.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Inskrypcja po przetłumaczeniu z ukraińskiego: „Zbaw Panie lud Twój, i błogosław dziedzictwu Twemu. 1883”
Inskrypcja częściowo zniszczona, ale da się zrekonstruować formułkę modlitewną. Ramiona krzyża ozdobione wypukłymi kwiatkami. Pod płaskorzeźbą ukrzyżowanego Chrystusa znajdziemy symbol czaszki i piszczeli, kojarzony z krzyżami stawianymi na pamiątkę ustąpienia zarazy we wsi.
TUTAJ album ze zdjęciami
