Znajdziecie tu opisy wszystkich bruśnieńskich kamiennych krzyży przydrożnych, historię kamieniarki bruśnieńskiej i aktualne informacje związane z nimi.
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Brak inskrypcji. Jest to bardzo stary krzyż, zapewne z okresu najazdów tatarskich, możliwe, że jest to krzyż mogilny. Wetknięty jest w nieobrobioną precyzyjnie kamienną podstawę, która jest pęknięta.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Inskrypcja jest rudna do odczytania, erozja i drobne niewyraźne pismo wymaga specjalistycznych zabiegów, które na to pozwolą. Krzyż jest pęknięty i leży obok podstawy. Miał pierwotnie stać w innym miejscu, bliżej lasu na północ, ale został stamtąd zabrany i przeniesiony w obecne miejsce.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Inskrypcja pisana odręcznie, dlatego też trudno ją odczytać. Krzyż postawiono w 1889 roku. Widać na nim ślady ostrzału z karabinu. Płaskorzeźba ukrzyżowanego Chrystusa nie ma głowy. Na szczycie belki titulus pisany cyrylicą.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Inskrypcja po przetłumaczeniu z ukraińskiego: „Ten Krzyż staraniem Wasyla Hołowki z żoną Marią. Na chwałę Bożą rok 1898”.
Krzyżyk wieńczący cokół był uszkodzony, ale naprawiono go przy pomocy metalowych płaskowników i śrub na bokach. Zamontowany został w cokół przy pomocy betonu. Elementy ozdobne krzyżyka to: wypukłe gwiazdki i titulus na szczycie belki. Dolna tablica inskrypcyjna ma rzadziej spotykane wykończenie z dwoma łukami.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Inskrypcja po przetłumaczeniu z ukraińskiego: „Ten krzyż postawiono na cześć i chwałę Panu Bogu w gromadzie Lubyczy Kniażoj na przysiółku Zatyle. Dnia 2 marca RB 1884”.
Na ramionach krzyża znajdziemy skróty IC XC i titulus, a pod nim datę „RB 1884”. Pod płaskorzeźbą Chrystusa ukrzyżowanego znajduje się symbol czaszki i piszczeli.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Inskrypcja niewyraźna, trudno jest ją odczytać ze względu na erozję i płytko ryte litery. Data postawienia 1898. Krzyżyk wieńczący jest uszkodzony, brakuje dolnej części belki z czopem. Prowizorycznie został wetknięty w cokół. Ozdobiony jest na szczycie belki wypukłym kwiatkiem i ludową płaskorzeźbą Chrystusa ukrzyżowanego.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Figura zamalowana, trudno określić, czy jest na cokole inskrypcja. Krzyżyk wieńczący cokół ozdobiony jest na ramionach wypukłymi gwiazdkami.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Brak inskrypcji. Kamienny cokół przystosowany do zamontowania żeliwnego krzyża. Pierwotnie żeliwny krzyż był dłuższy, żeliwna belka ozdobiona była okrągłą tablicą. Na ramionach krzyża skróty IC XC i titulus pisany cyrylicą.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Brak inskrypcji. Obiekt przechylony przez korzenie drzewa, które rośnie obok. Oryginalnie był wysoki żeliwny krzyż, ale pękł, dlatego przy pomocy betonu zamontowano górną jego część. Na cokole widać dziury, zapewne po ostrzale z karabinu.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Inskrypcja po przetłumaczeniu z ukraińskiego: „R.B. 1985. Dnia 19 maja”.
Kamienny cokół ozdobiony żeliwnym odlewem krzyża, który uległ uszkodzeniu i jego elementy leżą obok. Przy tym obiekcie można zobaczyć, jak wygląda oryginalne tylne mocowanie żeliwnego krzyża, przy pomocy metalowej obejmy i pręta stabilizującego. Przy niektórych krzyżach żeliwnych widać mocowanie na siłę, gdzie dopasowuje się cokół poprzez jego obłupanie. Może to oznaczać, że nie są to dwa oryginalne elementy, tylko jeden z nich został pozyskany na przykład z cmentarza.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Brak inskrypcji. Krzyżyk wieńczący cokół jest uszkodzony, dwie Maryjki nie mają głów, w tej okolicy jest sklejony. Ozdobiony jest na szczycie belki wypukłą gwiazdką.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Brak inskrypcji. Krzyżyk wieńczący pęknięty. Pęknięta jest też korona cokołu i postawa schodkowa. Figura jest ustawiona na dużym kamieniu młyńskim. Ponieważ w okolicy jest sporo takich krzyży z kamieniami młyńskimi, także uszkodzonymi, należy wziąć pod uwagę, że funkcjonował w tej okolicy zwyczaj, który nakazywał nie wyrzucać zużytych czy uszkodzonych kamieni młyńskich, tylko użyć ich do takiego celu, który wpłynie na poszczęszczenie w czymś związanym z tym przedmiotem. Być może chodzi o zaklinanie urodzaju. W przypadku kamiennych krzyży nagrobnych, gdzie kamień młyński użyty został jako podstawa, można przypuszczać, że osoba pochodziła z rodziny młynarzy. Temat wymaga badań.
TUTAJ album ze zdjęciami
