Znajdziecie tu opisy wszystkich bruśnieńskich kamiennych krzyży przydrożnych, historię kamieniarki bruśnieńskiej i aktualne informacje związane z nimi.
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Inskrypcja po przetłumaczeniu z ukraińskiego: „Ten krzyż postawiono… Dnia czerwca 17. 1907”.
Figura od dawna zamalowywana farbą, co ukrywa detale rzeźby. Inskrypcja była wcześniej odczyszczana i przerysowana, co utrudnia jej odczytanie. Górna część belki krzyżyka ozdobiona jest wklęsłą gwiazdką.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Krzyż na prywatnej posesji, ma zamalowaną inskrypcję, co utrudnia jej odczytanie.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Krzyż na prywatnej posesji, inskrypcja zamalowana i trudno ją odczytać. Postawiony został w 1898 roku.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Inskrypcja po przetłumaczeniu z ukraińskiego: „Na Chwałę Bożą i przeczystej dziewicy Maryi ten krzyż postawił Dmytro Ołenycz”.
Figura jest z tyłu częściowo zdewastowana, najprawdopodobniej przez ostrzał podczas II wojny światowej. Nieopodal są schrony z „Linii Mołotowa”. Krzyżyk wieńczący ozdobiony jest na ramionach wypukłymi gwiazdkami.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Brak inskrypcji. Jest to typowy kamienny cokół przystosowany do zamocowania żeliwnego krzyża. Nieopodal znajduje się stary cmentarz z Teniatysk i cerkwisko.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Inskrypcja po przetłumaczeniu z ukraińskiego: „Pamiątka uwolnienia dnia 3 maja 1848 roku”.
Jest to pomnik upamiętniający zniesienie pańszczyzny chłopów w Galicji w 1848 roku. To najstarszy wzór krzyża, gdzie występuje płaskorzeźba ukrzyżowanego Chrystusa. Widać jej prostą ludową formę. Na ramionach krzyża skróty opisujące ukrzyżowanego i titulus na górnej części belki krzyża.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Inskrypcja: „Ten krzyż postawił Piotr i Elszbieta Jaworscy na chwałę Boską. Dnia 20 sier. R 1880”.
Krzyż ozdobiony specyficzną płaskorzeźbą Chrystusa ukrzyżowanego, pod którego stopami znajdziemy symbol czaszki i piszczeli. Krzyże z takim wzorem płaskorzeźby ukrzyżowanego to przykład ewolucji kamieniarki bruśnieńskiej. Płaskorzeźba Chrystusa ma tutaj więcej szczegółów i inną formę.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Inskrypcja: „Fondator na pamiatki: Tomasz Dacyna: Hrebednow. Dnia: 15 maja: Roko: 1895”.
Inskrypcja pisana lokalną gwarą. Krzyżyk wieńczący uszkodzony, jedno ramie leży przy podstawie, drugie przywiązane jest drutem. Szczyt belki krzyża ozdobiony jest wypukłą gwiazdką.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Inskrypcja: „Któryś cierpiał za nas rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami. Deo Gratias. Elżbieta Sapieżanka. 6. 19 IX 30”.
Kamienny cokół, na dwóch kamiennych płytach, zwieńczony jest tutaj metalowym krzyżem. Można wywnioskować po miejscu, gdzie jest osadzony krzyż, że kamienny cokół był od razu rzeźbiony pod niego, a nie na kamienny krzyżyk. Ma charakterystyczny kształt dla kamieniarki bruśnieńskiej z lat 30stych. Nad tablicą inskrypcyjną znajdziemy też słabo już widoczny wyryty krzyżyk. Zapewne był przewrócony, potem postawiony, wygięty został też metalowy krzyżyk, obecnie jest wykrzywiony. W książce „My i nasze Siedliska” znajdziemy potwierdzenie lokalnej historyjki o tym, że krzyż ufundowała Elżbieta Sapieżanka w podzięce Bogu za szczęśliwe wyzdrowienie po upadku z konia (najprawdopodobniej 6 września 1930 roku):
„Ciotka Elżbieta miała ciężki wypadek – spadła z konia. Długo potem była nieprzytomna. Gdy lekarz ją budził, zadając różne pytania, m.in. kiedy się skończyła wojna, odpowiadała, że w 1916. Gdy on zaprzeczał, twierdziła, że dla niej właśnie wtedy.”
Pierwotnie przez pola biegła ukośna droga, której obecnie już nie ma, pozostała po niej tylko ciemna smuga na ziemi, widoczna z lotu ptaka. To tą drogą jechała kiedyś na koniu Elżbieta i spadła z niego. Po wojnie droga została skasowana i obecnie krzyż stoi na środku pól.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Brak inskrypcji. Podobne dwa krzyże znajdziemy w Siedliskach. Jeden z nich ufundowany został w 1860 roku, stąd można domniemać, że ten pochodzi z podobnego okresu.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Brak inskrypcji. Szukając analogii wzorów, można go datować na okolicę 1860 rok, tak jak krzyż w centrum Siedlisk. Jest to bardzo wysoki krzyż, ma 266 cm, murowana podstawa 120 cm, razem 386 cm.
TUTAJ album ze zdjęciami
Znajdziesz obiekt klikając na współrzędne:
Inskrypcja: „Za staranim Stanisława Kizakiwicza 1860”.
Jest to przykład jednego z pierwszych wzorów kamiennych krzyży przydrożnych, które mają płaskorzeźbę Chrystusa ukrzyżowanego. Z czasem płaskorzeźby zaczęły ewoluować, szczególnie w momencie, gdy pojawiły się odlewy żeliwnych krzyży, zaczęto je naśladować. Po tego typu krzyżach, składających się z jednego elementu i podstawy, pojawiły się cokoły do żeliwnych krzyży i po nich do takich cokołów zaczęto dorabiać już kamienne krzyżyki wieńczące, podobne do żeliwnych wzorów z dwoma Maryjkami.
TUTAJ album ze zdjęciami
