Miejsce: trafić tam możemy, idąc z cmentarza bruśnieńskiego na południe, drogą w dół doliny Brusienki. Idziemy kilkaset metrów drogą na lewo, koło strumienia i wypatrujemy na drugim brzegu ruin kapliczki, za którą stoi ten krzyż.
Lokalizacja: 50.24883, 23.35912
Inskrypcja: język ukraiński
Postawiono ten krzyż staraniem gromadzkim roku 1842
Opis:
W książce autorstwa Jadwigi Styrny: „Zabytki ziemi lubaczowskiej”, możemy znaleźć informację, że Tatarzy spalili starą cerkiew (zapewne chodzi o 1672 rok) i potem została ona przeniesiona w inne miejsce. Wpływ na to miało coś w rodzaju cudu. Bowiem, ze spalonej cerkwi ocalał obraz z Maryją, który został odnaleziony na drzewie, daleko od cerkwi. Uznano to za znak, że w tym miejscu powinna powstać nowa cerkiew. Stare cerkwisko dziesiątki lat temu, posiadało jeszcze kamienne krzyże, ale nie dotrwały do dziś. Cerkiew, miała stać na pagórku i miejsce, które ją upamiętnia, to właśnie ten krzyż.
Ma on na sobie, oprócz napisu fundacyjnego klasyczne skróty, które niejako opisywały krzyż. Na górnym ramieniu, tak zwany Tytuł, na ramionach, są skróty oznaczające imię: Jezus Chrystus. Krzyż został ufundowany przez społeczność bruśnieńską w roku 1842. Można przypuszczać, że wcześniej stał tutaj inny krzyż, który zapewne uległ zniszczeniu. Czasy postawienia krzyża można datować na okres po tym, jak spalili wioskę Tatarzy w 1672 roku. Warto tutaj zaznaczyć, że po tego typu najazdach bardzo często wybuchały zarazy i panowało „morowe powietrze” i głównie jako ochrona przed „morowym powietrzem” stawiano krzyże.
TUTAJ album ze zdjęciami